From mboxrd@z Thu Jan 1 00:00:00 1970 Received: from lists.gentoo.org ([140.105.134.102] helo=robin.gentoo.org) by finch.gentoo.org with esmtp (Exim 4.60) (envelope-from ) id 1Ib6Nj-0000uI-Ui for garchives@archives.gentoo.org; Fri, 28 Sep 2007 03:19:13 +0000 Received: from robin.gentoo.org (localhost [127.0.0.1]) by robin.gentoo.org (8.14.1/8.14.0) with SMTP id l8S3AbCw000722; Fri, 28 Sep 2007 03:10:37 GMT Received: from smtp.gentoo.org (smtp.gentoo.org [140.211.166.183]) by robin.gentoo.org (8.14.1/8.14.0) with ESMTP id l8S3AZ6w000717 for ; Fri, 28 Sep 2007 03:10:36 GMT Received: from stork.gentoo.org (stork.gentoo.org [64.127.104.133]) (using TLSv1 with cipher AES256-SHA (256/256 bits)) (No client certificate requested) by smtp.gentoo.org (Postfix) with ESMTP id E00A7655A6 for ; Fri, 28 Sep 2007 03:10:34 +0000 (UTC) Received: from rane by stork.gentoo.org with local (Exim 4.60) (envelope-from ) id 1Ib6FN-0001qn-RS for gentoo-commits@lists.gentoo.org; Fri, 28 Sep 2007 03:10:33 +0000 From: "Lukasz Damentko (rane)" To: gentoo-commits@lists.gentoo.org Reply-To: gentoo-dev@lists.gentoo.org, rane@gentoo.org Subject: [gentoo-commits] gentoo commit in xml/htdocs/doc/pl/handbook: hb-install-x86+amd64-disk.xml hb-install-x86+amd64-kernel.xml hb-install-x86+amd64-medium.xml X-VCS-Repository: gentoo X-VCS-Files: hb-install-x86+amd64-disk.xml hb-install-x86+amd64-kernel.xml hb-install-x86+amd64-medium.xml X-VCS-Directories: xml/htdocs/doc/pl/handbook X-VCS-Committer: rane X-VCS-Committer-Name: Lukasz Damentko Content-Type: text/plain; charset=utf8 Content-Transfer-Encoding: 8bit Message-Id: Sender: Lukasz Damentko Date: Fri, 28 Sep 2007 03:10:33 +0000 Precedence: bulk List-Post: List-Help: List-Unsubscribe: List-Subscribe: List-Id: Gentoo Linux mail X-BeenThere: gentoo-commits@gentoo.org X-Archives-Salt: 46c15309-192f-4f3f-bbbe-3a58cbfb3c1b X-Archives-Hash: 344619a2a28fb4799c7577db87356591 rane 07/09/28 03:10:33 Modified: hb-install-x86+amd64-disk.xml hb-install-x86+amd64-kernel.xml hb-install-x86+amd64-medium.xml Log: improved language Revision Changes Path 1.7 xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml file : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml?rev=1.7&view=markup plain: http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml?rev=1.7&content-type=text/plain diff : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml?r1=1.6&r2=1.7 Index: hb-install-x86+amd64-disk.xml =================================================================== RCS file: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml,v retrieving revision 1.6 retrieving revision 1.7 diff -u -r1.6 -r1.7 --- hb-install-x86+amd64-disk.xml 28 Jun 2007 08:01:11 -0000 1.6 +++ hb-install-x86+amd64-disk.xml 28 Sep 2007 03:10:33 -0000 1.7 @@ -4,7 +4,7 @@ - + @@ -24,7 +24,7 @@

Rzućmy okiem na aspekty Gentoo Linux oraz ogólnie Linuksa związane z dyskami. Omówimy systemy plików, partycje oraz urządzenia blokowe. Następnie -opiszemy proces podziału twardego dysku tak. aby jak najlepiej wykorzystać +opiszemy proces podziału twardego dysku tak, aby jak najlepiej wykorzystać dostępne miejsce.

@@ -38,8 +38,7 @@

Urządzenia blokowe stanowią abstrakcyjny interfejs dysków. Programy użytkownika mogą z nich korzystać nie martwiąc się o to czy napędy są typu IDE, SCSI czy -jakiegoś innego. Przechowywane dane adresuje się jako ciąg 512-bajtowych -bloków. +jakiegoś innego. Przechowywane dane adresuje się jako ciąg 512-bajtowych bloków.

@@ -49,11 +48,10 @@

-Teoretycznie przeznaczenie na system całego dysku jest możliwe, -zazwyczaj nie jest to jednak zbyt dobre rozwiązanie. Zamiast tego dzielimy -napęd na mniejsze i dużo łatwiejsze w zarządzaniu urządzenia blokowe. W -systemach opartych na architekturze nazywane są one -partycjami. +Teoretycznie przeznaczenie na system całego dysku jest możliwe, zazwyczaj nie +jest to jednak zbyt dobre rozwiązanie. Zamiast tego dzielimy napęd na mniejsze i +dużo łatwiejsze w zarządzaniu urządzenia blokowe. W systemach opartych na +architekturze nazywane są one partycjami.

@@ -62,17 +60,17 @@

-Informacje o partycjach podstawowych przechowywane są w MBR -(master boot record). Jako że jest on bardzo mały (512 bajtów), mieszczą -się w nim dane maksymalnie czterech takich partycji (na przykład, -od /dev/hda1 do /dev/hda4). +Informacje o partycjach podstawowych przechowywane są w MBR (master boot +record). Jako że jest on bardzo mały (512 bajtów), mieszczą się w nim dane +maksymalnie czterech takich partycji (na przykład od /dev/hda1 do +/dev/hda4).

-Specjalną odmianą partycji podstawowych są partycje rozszerzone -(również obowiązuje je powyższy limit). Przechowują one wewnątrz siebie kolejne -partycje. W ten sposób można ominąć niewygodną granicę i lepiej zagospodarować -przestrzeń dyskową. +Specjalną odmianą partycji podstawowych są partycje rozszerzone (również +obowiązuje je powyższy limit). Przechowują one wewnątrz siebie kolejne partycje. +W ten sposób można ominąć niewygodną granicę i lepiej zagospodarować przestrzeń +dyskową.

@@ -136,7 +134,7 @@

W dalszej części tekstu wyjaśnimy jak wiele i jak dużych partycji należy -utworzyć. Można pominąć te informacje i przejść bezpośrednio do partycjonowania dysku przy pomocy fdisk.

@@ -148,14 +146,14 @@

Ilość partycji ściśle zależy od danego środowiska. Na przykład, jeśli -administrujesz systemem mającym wielu użytkowników, prawdopodobnie uznasz za -stosowne oddzielenie /home aby poprawić bezpieczeństwo i uprościć +administruje się systemem mającym wielu użytkowników, prawdopodobnie uzna się za +stosowne oddzielenie /home, aby poprawić bezpieczeństwo i uprościć tworzenie kopii zapasowych. Jeżeli docelowym zastosowaniem Gentoo jest serwer -poczty, na osobnej partycji powinieneś umieścić /var, gdzie +poczty, na osobnej partycji należy umieścić /var, gdzie przechowywane są listy. Dobry wybór systemu plików może znacznie zwiększyć wydajność. Oddzielenie /opt jest dobrym rozwiązaniem na serwerach gier, gdyż większość używanego oprogramowania zostanie tam zainstalowana. Powód -jest podobny jak przy /home: bezpieczeństwo i kopie zapasowe. Na +jest podobny jak przy /home: bezpieczeństwo i kopie zapasowe. Na pewno warto zapewnić dużo wolnego miejsca na /usr, ponieważ będą tam się znajdowały nie tylko dane wszystkich zainstalowanych pakietów, ale również ważące 500 MB drzewo Portage i kody źródłowe programów. @@ -176,27 +174,27 @@ program nie będzie miało szkodliwego wpływu na całość systemu.

  • - Możliwe będzie skrócenie czasu kontroli systemów plików dzięki - jednoczesnemu dokonywaniu jej na kilku partycjach (ma to znaczenie - zwłaszcza na komputerze z wieloma twardymi dyskami). + Możliwe będzie skrócenie czasu kontroli systemów plików dzięki jednoczesnemu + dokonywaniu jej na kilku partycjach (ma to znaczenie zwłaszcza na komputerze + z wieloma twardymi dyskami).
  • Montując część partycji lub woluminów z opcjami read-only (tylko do odczytu), nosuid (ignorowane są bity setuid), noexec (ignorowane są bity - wykonywalności) itd. można znacznie poprawić bezpieczeństwo. + wykonywalności) itd. można znacznie poprawić bezpieczeństwo.
  • -Niestety zbyt rozbudowany schemat podziału niesie również ze sobą spore -problemy. Źle zaplanowany zaowocuje pustkami na zbyt dużych i ciasnotą na zbyt -małych partycjach. +Niestety zbyt rozbudowany schemat podziału niesie ze sobą spore problemy. Źle +zaplanowany zaowocuje pustkami na zbyt dużych i ciasnotą na zbyt małych +partycjach.

    W przykładzie pokażemy partycjonowanie dysku o rozmiarze 20GB wykorzystywanego w -laptopie z zainstalowanym serwerem poczty, stron internetowych oraz -środowiskiem gnome: +laptopie z zainstalowanym serwerem poczty, stron internetowych oraz środowiskiem +Gnome:

    @@ -209,7 +207,7 @@
     /dev/hda9     ext3    2.0G  607M  1.3G  32% /var
     /dev/hda1     ext2     51M   17M   31M  36% /boot
     /dev/hda6     swap    516M   12M  504M   2% <not mounted>
    -(Zostało 2GB nie przydzielonego do żadnej partycji miejsca - do wykorzystania w przyszłości)
    +(Zostało 2GB nieprzydzielonego do żadnej partycji miejsca - do wykorzystania w przyszłości)
     

    @@ -219,9 +217,9 @@ rozrzutne. Należy jednak zwrócić uwagę, że Gentoo kompiluje tam domyślnie wszystkie pakiety. Jeżeli chcemy, aby /var posiadało mniejszy rozmiar, na przykład 1GB, powinniśmy zmodyfikować zmienną PORTAGE_TMPDIR -w pliku /etc/make.conf, tak aby prowadziła do partycji z -odpowiednią ilością wolnego miejsca do kompilacji ekstremalnie dużych pakietów -takich jak OpenOffice. +w pliku /etc/make.conf, aby zawierała partycję z odpowiednią +ilością wolnego miejsca do kompilacji ekstremalnie dużych pakietów takich jak +na przykład OpenOffice.

    @@ -323,7 +321,7 @@

    Zacznijmy od usunięcia starych partycji. Służy do tego polecenie d z odpowiednim dla każdej partycji numerem. Na przykład, aby pozbyć się -/dev/hda1 należy wpisać: +/dev/hda1, należy wpisać:

    @@ -334,9 +332,9 @@
     

    Partycja została zaznaczona do usunięcia. Nie będzie więcej pojawiać się po wpisaniu p, ale pozostanie nienaruszona dopóki zmiany nie zostaną -fizycznie zapisane na dysku. Po popełnieniu błędu przy dzieleniu dysku -wystarczy wpisać q i wcisnąć enter, aby wszystkie dokonane modyfikacje -poszły w niepamięć. +fizycznie zapisane na dysku. Po popełnieniu błędu przy dzieleniu dysku wystarczy +wpisać q i wcisnąć enter, aby wszystkie dokonane modyfikacje poszły w +niepamięć.

    @@ -357,9 +355,9 @@

    Kiedy już nasza tymczasowa kopia tablicy partycji będzie pusta możemy rozpocząć -dzielenie dysku. Pokażemy to na przykładzie naszego domyślnego schematu, -który należy odpowiednio zmienić przy każdej instalacji, tak aby możliwie -najlepiej spełniał konkretne przed nim stawiane zadania. +dzielenie dysku. Pokażemy to na przykładzie naszego domyślnego schematu, który +należy oczywiście odpowiednio zmienić dla danej sytuacji, aby możliwie najlepiej +spełniał konkretne przed nim stawiane zadania.

    @@ -372,8 +370,8 @@ Rozpoczniemy od utworzenia niewielkiej partycji rozruchowej. Wpisujemy n, aby ją założyć, a następnie p, aby nadać jej typ podstawowy i 1, ponieważ będzie to pierwsza taka partycja. Zapytani o pierwszy cylinder wciskamy -enter, a przy pytaniu o ostatni wpisujemy +32M, by nadać jej -rozmiar 32MB. +enter, a przy pytaniu o ostatni wpisujemy +32M, by nadać jej rozmiar +32 MB.

    @@ -404,9 +402,9 @@
     

    -Musimy również oznaczyć naszą partycję jako uruchamialną. W tym celu -skorzystamy z polecenia a. Na kolejnych wydrukach podziału w kolumnie -"Boot" przy naszej partycji pojawi się znak *. +Musimy również oznaczyć naszą partycję jako uruchamialną. W tym celu skorzystamy +z polecenia a. Na kolejnych wydrukach podziału w kolumnie "Boot" przy +naszej partycji pojawi się znak *.

    @@ -420,7 +418,7 @@ potem wpisujemy p (gdyż ma to być partycja podstawowa) i 2, ponieważ będzie ona drugą tego typu. Zapytani o pierwszy cylinder wciskamy enter, a w odpowiedzi na pytanie o ostatni wpisujemy +512M (aby nadać -partycji rozmiar 512MB). Na koniec wpisujemy t (aby zmienić jej typ), +partycji rozmiar 512 MB). Na koniec wpisujemy t (aby zmienić jej typ), 2 (aby wybrać tę, którą właśnie stworzyliśmy) i 82 (co nada jej typ "Linux Swap"). Teraz polecenie p powinno pokazywać następującą listę:

    @@ -446,10 +444,10 @@

    Na koniec tworzymy partycję główną. Jeszcze raz posłużymy się poleceniem n. Zapytani o rodzaj wciskamy p (aby była partycją podstawową), -następnie 3 (gdyż będzie już trzecią tego typu, czyli w naszym -przypadku /dev/hda3), a na pytanie o pierwszy i ostatni cylinder -wciskamy enter, dzięki czemu zajmie ona całą pozostałą wolną przestrzeń. -Ostatecznie polecenie p powinno pokazać następującą listę: +następnie 3 (gdyż będzie już trzecią tego typu, czyli w naszym przypadku +/dev/hda3), a na pytanie o pierwszy i ostatni cylinder wciskamy +enter, dzięki czemu zajmie ona całą pozostałą wolną przestrzeń. Ostatecznie +polecenie p powinno pokazać następującą listę:

    @@ -472,7 +470,7 @@
     
     
     

    -Aby zachować ustalony podział i opuścić fdisk należy wpisać w. +Aby zachować ustalony podział i opuścić fdisk, należy wpisać w.

    @@ -520,13 +518,12 @@
     

    -ext2 to sprawdzony i popularny linuksowy system plików, -którego główną wadą jest to, że nie posiada księgowania. Powoduje to, iż jego -regularne kontrole przy starcie systemu bywają długotrwałe. Obecnie istnieją -nowoczesne systemy plików z księgowaniem, które można szybko sprawdzić i to -właśnie te polecamy naszym użytkownikom. Księgowanie zapobiega długotrwałym -kontrolom podczas uruchamiania systemu oraz ewentualnym błędom spójności -danych. +ext2 to sprawdzony i popularny linuksowy system plików, którego główną +wadą jest to, że nie posiada księgowania. Powoduje to, że jego regularne +kontrole przy starcie systemu bywają długotrwałe. Obecnie istnieją nowoczesne +systemy plików z księgowaniem, które można szybko sprawdzić i to właśnie te +polecamy naszym użytkownikom. Księgowanie zapobiega długotrwałym kontrolom +podczas uruchamiania systemu oraz ewentualnym błędom spójności danych.

    @@ -537,12 +534,12 @@

    -ReiserFS to system plików oparty na drzewie B+, oferujący dużą -wydajność. Przy wielu małych plikach (poniżej 4k) może być szybszy od ext3 -nawet piętnastokrotnie. ReiserFS jest wysoce skalowalny i posiada księgowanie, +ReiserFS to system plików oparty na drzewie B+, oferujący dużą wydajność. +Przy wielu małych plikach (poniżej 4 KB) może być szybszy od ext3 nawet +piętnastokrotnie. ReiserFS jest wysoce skalowalny i posiada księgowanie, Charakteryzuje go niezawodność i użyteczność zarówno na partycjach ogólnego przeznaczenia jak i w ekstremalnych przypadkach, takich jak ogromne partycje, -operacje na wielu bardzo małych, lub bardzo dużych plikach czy też operacje na +operacje na wielu bardzo małych lub bardzo dużych plikach czy też operacje na katalogach zawierających dziesiątki tysięcy plików.

    @@ -552,14 +549,14 @@ skalowalności. Zalecamy go wyłącznie do systemów z nowoczesnymi dyskami SCSI i/lub ciągłego zapisu danych z nieprzerwanym dostępem zasilania. Ponieważ XFS przechowuje dużo danych w pamięci RAM, źle zaprojektowane programy (te nie -zachowujące odpowiednich środków ostrożności podczas zapisywania plików na -dysk, których niestety jest sporo) mogą doprowadzić w razie padu systemu do -utraty danych. +zachowujące odpowiednich środków ostrożności podczas zapisywania plików na dysk, +których niestety jest sporo) mogą doprowadzić w razie padu systemu do utraty +danych.

    -JFS to bardzo wydajny system plików IBM'a wyposażony w księgowanie. -Jest dość nowy i jest jeszcze za wcześnie by oceniać jego stabilność. +JFS to bardzo wydajny system plików IBM wyposażony w księgowanie. Jest +dość nowy i jest jeszcze za wcześnie by oceniać jego stabilność.

    @@ -569,7 +566,7 @@

    -Aby założyć na woluminie lub partycji system plików należy skorzystać z +Aby założyć na woluminie lub partycji system plików, należy skorzystać z odpowiednich narzędzi:

    @@ -601,9 +598,9 @@

    -Na przykład, aby założyć ext2 na partycji boot (w naszym przypadku -/dev/hda1) oraz ext3 na partycji root (w naszym przypadku -/dev/hda3) powinieneś wykonać następujące polecenia: +Na przykład, aby założyć ext2 na partycji rozruchowej (w naszym przypadku +/dev/hda1) oraz ext3 na partycji głównej (w naszym przypadku +/dev/hda3), należy wykonać następujące polecenia:

    @@ -612,7 +609,8 @@
     

    -Teraz stwórz systemy plików na swoich partycjach. +Przed przejściem do dalszych kroków należy stworzyć systemy plików na wszystkich +partycjach.

    @@ -638,7 +636,7 @@

    -Teraz tworzymy i aktywujemy partycję wymiany za pomocą wyżej podanych poleceń. +Teraz tworzymy i aktywujemy partycję wymiany za pomocą powyższych poleceń.

    @@ -651,8 +649,8 @@

    Po założeniu partycji i utworzeniu na nich systemów plików nadszedł czas na ich zamontowanie. Służy do tego program mount. Należy utworzyć odpowiednie -katalogi dla montowanych partycji. W przykładzie zamontujemy partycję -rozruchową i główną: +katalogi dla montowanych partycji. W przykładzie zamontujemy partycję rozruchową +i główną:

    @@ -663,8 +661,8 @@
     
     
     Aby przenieść /tmp na osobną partycję, należy po jego zamontowaniu
    -odpowiednio zmienić prawa dostępu: chmod 1777 /mnt/gentoo/tmp. Dotyczy
    -to również /var/tmp.
    +odpowiednio zmienić prawa dostępu: chmod 1777 /mnt/gentoo/tmp. Dotyczy to
    +również /var/tmp.
     
     
     

    1.14 xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml file : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml?rev=1.14&view=markup plain: http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml?rev=1.14&content-type=text/plain diff : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml?r1=1.13&r2=1.14 Index: hb-install-x86+amd64-kernel.xml =================================================================== RCS file: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml,v retrieving revision 1.13 retrieving revision 1.14 diff -u -r1.13 -r1.14 --- hb-install-x86+amd64-kernel.xml 24 Sep 2007 01:20:33 -0000 1.13 +++ hb-install-x86+amd64-kernel.xml 28 Sep 2007 03:10:33 -0000 1.14 @@ -4,12 +4,12 @@ - + -Jądro Linux jest rdzeniem każdej dystrybucji. W tym rozdziale wytłumaczymy, jak +Jądro Linux jest rdzeniem każdej dystrybucji. W tym rozdziale wytłumaczymy jak je skonfigurować. @@ -21,7 +21,7 @@

    -Aby system wiedział gdzie się znajduje należy najpierw wybrać strefę czasową. +Aby system wiedział gdzie się znajduje, należy najpierw wybrać strefę czasową. Odszukujemy ją w /usr/share/zoneinfo, a następnie kopiujemy ją do pliku /etc/localtime. Należy unikać stref czasowych o nazwie /usr/share/zoneinfo/Etc/GMT*, ponieważ ich nazwy mogą być mylące, @@ -45,9 +45,9 @@

    Jądro Linux jest sercem każdej dystrybucji i stanowi interfejs pomiędzy programami użytkownika, a sprzętem. Gentoo pozwala użytkownikom na wybranie -spośród kilku różnych jego źródeł. Pełna ich lista wraz z opisami znajduje się -w dokumencie Gentoo Linux Kernel -Guide. +spośród kilku różnych jego źródeł. Pełna ich lista wraz z opisami znajduje się w +dokumencie zatytułowanym Omówienie źródeł +jądra dostępnych w Gentoo.

    @@ -56,9 +56,9 @@

    -Dla architektury AMD64 udostępniamy źródła gentoo-sources (kernel -2.6 z nałożonymi specjalnymi poprawkami dla amd64, które poprawiają -stabilność, wydajność i obsługę sprzętu). +Dla architektury AMD64 udostępniamy źródła gentoo-sources (kernel 2.6 z +nałożonymi specjalnymi poprawkami dla amd64, które poprawiają stabilność, +wydajność i obsługę sprzętu).

    @@ -71,9 +71,8 @@

    W katalogu /usr/src, pod nazwą linux, powinno znajdować się -mniej więcej takie dowiązanie symboliczne wskazujące na aktualne źródła. W -tym wypadku wskazuje na źródła gentoo-sources-2.6.12-r10. W komputerze -użytkownika może być to inna wersja, dlatego należy mieć to na uwadze. +mniej więcej takie dowiązanie symboliczne wskazujące na aktualne źródła. W tym +przykładzie wskazuje na źródła gentoo-sources-2.6.12-r10.

    @@ -83,8 +82,8 @@
     
     

    Pora na skonfigurowanie i skompilowanie źródeł jądra. Można użyć do tego -programu genkernel, który zbuduje uniwersalne jądro, takie jak -to znajdujące się na płytach instalacyjnych. Można również przeprowadzić cały +programu genkernel, który zbuduje uniwersalne jądro, takie jak to +znajdujące się na płytach instalacyjnych. Można również przeprowadzić cały proces ręcznie, co pozwoli na lepsze dostosowanie jądra do indywidualnych potrzeb użytkownika. Najpierw omówimy tę drugą, znacznie lepszą metodę.

    @@ -108,7 +107,7 @@

    Ręczna konfiguracja jądra to zwykle najtrudniejsze zadanie przed jakim musi stanąć każdy początkujący użytkownik Linuksa. Zwykle po skompilowaniu kilku -zapomina się, że kiedykolwiek uważało się to za trudną czynność. :-) +zapomina się, że kiedykolwiek uważało się to za trudną czynność.

    @@ -117,18 +116,18 @@ instalację pakietu pciutils (emerge pciutils) zawierającego program lspci. Dzięki temu będzie możliwe używanie lspci wewnątrz chrootowanego środowiska. Podczas pracy z tym programem można bezpiecznie -zignorować wszelkie ostrzeżenia związane z pcilib (jak np. -"pcilib: cannot open /sys/bus/pci/devices)". Ponadto można również uruchomić -lspci poza środowiskiem chroot. Powinno dać to taki sam efekt. Dodatkowe -informacje o sterownikach, które należy włączyć do jądra można uzyskać dzięki -poleceniu lsmod, które pokaże listę modułów jakie załadował system płyty +zignorować wszelkie ostrzeżenia związane z pcilib (jak np. "pcilib: +cannot open /sys/bus/pci/devices)". Ponadto można również uruchomić lspci +poza środowiskiem chroot. Powinno dać to taki sam efekt. Dodatkowe informacje o +sterownikach, które należy włączyć do jądra, można uzyskać dzięki poleceniu +lsmod, które pokaże listę modułów jakie załadował system płyty instalacyjnej.

    -Kiedy już zbierzemy wszystkie informacje przechodzimy do katalogu ze -źródłami i wpisujemy polecenie make menuconfig. Uruchomi się menu -konfiguracyjne oparte na bibliotekach graficznych ncurses. +Kiedy już zbierzemy wszystkie informacje, przechodzimy do katalogu ze źródłami i +wpisujemy polecenie make menuconfig. Uruchomi się menu konfiguracyjne +oparte na bibliotekach graficznych ncurses.

    @@ -150,8 +149,8 @@
     
     

    Przede wszystkim należy zapewnić sobie możliwość korzystania z rozwojowych i -eksperymentalnych fragmentów kodu jądra. Jeśli się z tego zrezygnuje to -zniknie kilka bardzo ważnych ustawień. +eksperymentalnych fragmentów kodu jądra. Jeśli się z tego zrezygnuje, zniknie +kilka bardzo ważnych ustawień.

    @@ -205,7 +204,7 @@
     
     

    Następnie przechodzimy do File Systems i wybieramy obsługę systemów -plików, z których zamierzamy używać. Jeśli pominiemy ten krok, to Gentoo nie +plików, z których zamierzamy używać. Jeśli pominiemy ten krok, Gentoo nie będzie w stanie zamontować niektórych partycji lub nawet się nie uruchomi. Sterowniki te również powinny być wkompilowane w jądro na stałe, nie należy ich dodawać w modułach. Oprócz tego zaznaczamy opcje Virtual memory i @@ -295,8 +294,7 @@

    Posiadacze procesorów Intela z technologią HyperThreading (tm) lub systemów -wieloprocesorowych powinni zaznaczyć opcję "Symmetric multi-processing -support": +wieloprocesorowych powinni zaznaczyć opcję "Symmetric multi-processing support":

    @@ -310,12 +308,11 @@

    -W systemach wielordzeniowych, każdy z rdzeni widziany jest jako osobny -procesor. +W systemach wielordzeniowych, każdy z rdzeni widziany jest jako osobny procesor.

    -Jeśli posiadamy urządzenia wejściowe USB (np. klawiaturę lub myszkę) dodajmy +Jeśli posiadamy urządzenia wejściowe USB (np. klawiaturę lub myszkę) dodajemy sterowniki również dla nich:

    1.8 xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml file : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml?rev=1.8&view=markup plain: http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml?rev=1.8&content-type=text/plain diff : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml?r1=1.7&r2=1.8 Index: hb-install-x86+amd64-medium.xml =================================================================== RCS file: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml,v retrieving revision 1.7 retrieving revision 1.8 diff -u -r1.7 -r1.8 --- hb-install-x86+amd64-medium.xml 2 Jul 2007 11:23:26 -0000 1.7 +++ hb-install-x86+amd64-medium.xml 28 Sep 2007 03:10:33 -0000 1.8 @@ -4,13 +4,13 @@ - + -Wybieramy w jaki sposób chcemy zainstalować Gentoo. Opisujemy tu różne media, -za pomocą których można zainstalować Gentoo. +Wybieramy w jaki sposób chcemy zainstalować Gentoo. Opisujemy tu różne media, za +pomocą których można zainstalować Gentoo. 5.2 @@ -23,7 +23,7 @@

    -Zanim zaczniemy musimy poznać wymagania sprzętowe jakie powinien spełniać +Zanim zaczniemy, musimy poznać wymagania sprzętowe jakie powinien spełniać komputer, aby można było na nim zainstalować Gentoo.

    @@ -88,7 +88,7 @@

    -Zanim przejdzie się do dalszych etapów instalacji należy zapoznać się z +Przed przejściem do dalszych etapów instalacji należy zapoznać się z informacjami zawartymi na stronach Projektu Gentoo AMD64.

    @@ -106,10 +106,10 @@

    Dzięki płytom instalacyjnym można uruchomić podstawowe środowisko służące do -instalacji całego systemu Gentoo na dysk. W czasie uruchamiania systemu z -płyty zostanie wykryty sprzęt dostępny w komputerze, a Gentoo automatycznie -załaduje odpowiednie dla niego sterowniki. Płyty te są tworzone i rozwijane -przez deweloperów Gentoo. +instalacji całego systemu Gentoo na dysk. W czasie uruchamiania systemu z płyty +zostanie wykryty sprzęt dostępny w komputerze, a Gentoo automatycznie załaduje +odpowiednie dla niego sterowniki. Płyty te są tworzone i rozwijane przez +deweloperów Gentoo.

    @@ -132,20 +132,20 @@

    • "Gentoo Minimal Installation CD" - mała, uruchamialna płyta - instalacyjna zawierająca wszystko co niezbędne do uruchomienia środowiska, - z którego można następnie przystąpić do instalowania Gentoo. + instalacyjna zawierająca wszystko co niezbędne do uruchomienia środowiska, z + którego można następnie przystąpić do instalowania Gentoo.
    • "Gentoo Installer LiveCD" - płyta zawierająca wszystkie składniki - konieczne do instalacji systemu Gentoo. Na płycie tej znajduje się - graficzne środowisko pracy oraz dwie wersje instalatora, z których jedną - można uruchomić w konsoli. + konieczne do instalacji systemu Gentoo. Na płycie tej znajduje się graficzne + środowisko pracy oraz dwie wersje instalatora, z których jedną można + uruchomić w konsoli.

    -Aby ułatwić wybór odpowiedniej płyty instalacyjnej omówimy plusy i minusy -każdej z nich. +Aby ułatwić wybór odpowiedniej płyty instalacyjnej omówimy plusy i minusy każdej +z nich.

    @@ -167,14 +167,14 @@ + - Mała ilość danych do pobrania. + Mała ilość danych do pobrania - - Nie zawiera żadnych pliku "stage3", obrazów drzewa Portage, - prekompilowanych pakietów i w związku z tym nie nadaje się do instalacji bez - dostępu do sieci. + Nie zawiera żadnych pliku "stage3", obrazów drzewa Portage, prekompilowanych + pakietów i w związku z tym nie nadaje się do instalacji bez dostępu do + sieci @@ -229,7 +229,7 @@

    Pliki stage3 można pobrać z katalogu stages/ na każdym z naszych Serwerów lustrzanych. Pliki te nie znajdują +link="/main/en/mirrors.xml">serwerów lustrzanych. Pliki te nie znajdują się na płytach LiveCD.

    @@ -244,14 +244,14 @@

    -Po pierwsze musimy pobrać jeden z omawianych wcześniej obrazów płyt, żeby jednak -to zrobić trzeba wiedzieć gdzie ich szukać. +Po pierwsze musimy pobrać jeden z omawianych wcześniej obrazów płyt. Trzeba +tylko wiedzieć gdzie ich szukać.

    Wszystkie obrazy płyt instalacyjnych znajdują się na naszych serwerach lustrzanych w katalogu -installcd/. +link="/main/en/mirrors.xml">serwerach lustrzanych w katalogu installcd/.

    @@ -260,19 +260,18 @@

    -Aby zweryfikować poprawność pobranych plików ISO należy porównać ich sumy MD5 z -tymi znajdującymi się na naszym serwerze lustrzanym (np. w pliku o nazwie -.DIGESTS). Sumy MD5 dla pobranych -plików można wygenerować przy pomocy narzędzia md5sum dla Linuksa, lub -jego odpowiednika dla -Windows. +Aby zweryfikować poprawność pobranych plików ISO, należy porównać ich sumy MD5 z +tymi znajdującymi się na naszym serwerze lustrzanym (w pliku o nazwie +.DIGESTS). Sumy MD5 dla pobranych plików +można wygenerować przy pomocy narzędzia md5sum dla Linuksa lub jego odpowiednika dla Windows.

    Innym sposobem sprawdzania poprawności pobranych plików jest weryfikacja ich -podpisów przy pomocy GnuPG. Sygnatury poprawnych plików znajdują się w plikach -z rozszerzeniem .asc. Najpierw pobieramy plik sygnatury, a -następnie pozyskujemy klucz publiczny: +podpisów przy pomocy GnuPG. Sygnatury poprawnych plików znajdują się w plikach z +rozszerzeniem .asc. Najpierw pobieramy plik sygnatury, a następnie +pozyskujemy klucz publiczny:

    @@ -283,22 +282,22 @@
     Następnie weryfikujemy podpis.
     

    -
    +
     $ gpg --verify <signature file> <downloaded iso>
     

    Pobrane pliki ISO należy nagrywać w trybie RAW. To jak się go włącza zależy od -programu, którego używamy. W Podręczniku opiszemy nagrywanie za pomocą -programów cdrecord i K3B. Więcej informacji można znaleźć w -dokumencie Gentoo FAQ. +programu, którego się używa. W Podręczniku opiszemy nagrywanie za pomocą +programów cdrecord i K3B. Więcej informacji o nagrywaniu można +znaleźć w Gentoo FAQ.

    • - Jeśli chodzi o cdrecord to wystarczy wpisać polecenie cdrecord - dev=/dev/hdc <pobrany plik iso>. Zamiast /dev/hdc - należy podać odpowiednią ścieżkę do urządzenia CD-RW. + W cdrecord to wystarczy wpisać polecenie cdrecord dev=/dev/hdc + <pobrany plik iso>. Zamiast /dev/hdc należy podać + odpowiednią ścieżkę do urządzenia CD-RW.
    • W k3b należy wybrać Tools (Narzędzia) > Burn CD Image @@ -320,15 +319,15 @@ lub ESC - zależnie od producenta i modelu płyty głównej. Wszystko co musimy tam zmienić to kolejność w jakiej będą skanowane nasze napędy w poszukiwaniu aktywnego systemu operacyjnego. Musimy skonfigurować to tak, by CD-ROM był -pierwszym takim napędem. Jeśli nie zmienimy tej opcji komputer uruchomi się z -dysku, ignorując naszą płytę instalacyjną. +pierwszym takim napędem. Jeśli nie zmienimy tej opcji, komputer uruchomi się z +dysku ignorując naszą płytę instalacyjną.

      -Teraz możemy umieścić płytę w napędzie i po raz kolejny zrestartować komputer. -Po pewnym czasie powinien pojawić się znak zachęty (prompt). Mamy tu dwie -możliwości. Możemy od razu nacisnąć enter i rozpocząć proces uruchamiania Gentoo -z płyty instalacyjnej ze standardowymi opcjami lub dodać kilka własnych +Teraz możemy umieścić płytę w napędzie i po raz kolejny ponownie uruchomić +komputer. Po pewnym czasie powinien pojawić się znak zachęty (prompt). Mamy tu +dwie możliwości. Możemy od razu nacisnąć enter i rozpocząć proces uruchamiania +Gentoo z płyty instalacyjnej ze standardowymi opcjami lub dodać kilka własnych ustawień. Dokonuje się tego wpisując nazwę wybranego jądra i opcji z jakimi chcemy je uruchomić, a następnie naciskając enter.

      @@ -336,7 +335,7 @@

      Wybranego jądra? Tak, na płytach instalacyjnych znajduje się kilka jąder Linuksa. Domyślne i najbardziej uniwersalne z nich ma nazwę gentoo. -Pozostałe jądra są skonfigurowane pod specyficzny sprzęt, oraz posiadają +Pozostałe jądra są skonfigurowane pod specyficzny sprzęt oraz posiadają warianty bez sterowników graficznych (-nofb).

      @@ -355,13 +354,12 @@ gentoo - Standardowe jądro serii 2.6 ze wsparciem dla komputerów - wieloprocesorowych + Standardowe jądro serii 2.6 ze wsparciem dla komputerów wieloprocesorowych gentoo-nofb - Jądro gentoo pozbawione sterowników framebuffera + Jądro gentoo pozbawione sterowników bufora ramki memtest86 @@ -402,14 +400,14 @@ - agpgart ładuje agpgart (używane w przypadku problemów z grafiką, zwłaszcza zawieszania się komputera) - acpi=on włącza wsparcie dla ACPI - ide=nodma wymusza wyłączenie DMA na psujących się napędach IDE -- doscsi skanuje w poszukiwaniu urządzeń scsi (może nie działać prawidłowo z niektórymi kartami ethernet) -- dopcmcia uruchamia obsługę cdromów PCMCIA -- nofirewire wyłącza moduły firewire (dla cdromów firewire, etc) +- doscsi skanuje w poszukiwaniu urządzeń SCSI (może nie działać prawidłowo z niektórymi kartami ethernet) +- dopcmcia uruchamia obsługę cd-romów PCMCIA +- nofirewire wyłącza moduły firewire (dla cd-romów firewire, etc.) - nokeymap uniemożliwia wybór mapowania klawiatury innego niż US -- docache cache'uje cały proces uruchamiania cd w RAM-ie, umożliwia to odmontowanie cdromu podczas instalacji +- docache cache'uje cały proces uruchamiania CD w RAM-ie, umożliwia to odmontowanie cdromu podczas instalacji - nodetect uniemożliwia uruchomienie hwsetup/kudzu i hotplug - nousb wyłącza ładowanie modułu usb z initrd, wyłącza też hotplug -- nodhcp dhcp nie wystartuje automatycznie jeśli zostanie wykryty NIC +- nodhcp DHCP nie wystartuje automatycznie jeśli zostanie wykryty NIC - nohotplug wyłącza ładowanie urządzeń hotplug - noapic wyłącza apic (użyj w przypadku problemów ze sprzętem nics, scsi, etc) - hdx=stroke pozwala na partycjonowanie całego dysku, nawet wtedy, gdy BIOS nie obsługuje dużych dysków @@ -427,11 +425,11 @@

    -Jeśli instalujemy Gentoo w systemie, w którym mamy klawiaturę inną niż US musimy -wcisnąć ALT+F1, aby przejść do trybu potwierdzania kolejnych czynności, a +Jeśli instalujemy Gentoo w systemie, w którym mamy klawiaturę inną niż US, +musimy wcisnąć ALT+F1, aby przejść do trybu potwierdzania kolejnych czynności, a następnie postępować zgodnie ze wskazówkami na ekranie. Jeśli nie wybierzemy nowego mapowania w ciągu 10 sekund, zostanie załadowane to domyślne, czyli -amerykańskie. Jak tylko skończy się proces wczytywania systemu zostaniemy +amerykańskie. Jak tylko skończy się proces wczytywania systemu, zostaniemy automatycznie zalogowani do "Live" Gentoo Linux jako "root", nazywany też czasem superużytkownikiem. Na bieżącej konsoli powinien pojawić się znak zachęty ("#") roota. Konsole zmieniamy kombinacjami klawiszy @@ -451,10 +449,10 @@

    -W czasie uruchamiania system spróbuje wykryć sprzęt i załadować -odpowiednie sterowniki. Zazwyczaj czyni to prawidłowo, ale czasami mogą zdarzyć -się problemy i nie wszystkie moduły zostaną aktywowane. Gdy zawiedzie skanowanie -PCI musimy ręcznie załadować odpowiednie moduły. +W czasie uruchamiania system spróbuje wykryć sprzęt i załadować odpowiednie +sterowniki. Zazwyczaj czyni to prawidłowo, ale czasami mogą zdarzyć się problemy +i nie wszystkie moduły zostaną aktywowane. Gdy zawiedzie skanowanie PCI, musimy +ręcznie załadować odpowiednie moduły.

    @@ -484,8 +482,8 @@

    -Aby poprawić wydajność można wykorzystać któryś z poniższych przykładów -(lub poeksperymentować samodzielnie). Oczywiście musimy zastąpić +Aby poprawić wydajność, można wykorzystać któryś z poniższych przykładów (lub +poeksperymentować samodzielnie). Oczywiście musimy zastąpić /dev/hda ścieżką do naszego dysku.

    @@ -505,8 +503,8 @@

    Jeśli planujemy umożliwienie innym osobom dostępu do środowiska instalacyjnego -lub zamierzamy korzystać z irssi nie uruchomionego z przywilejami roota -musimy stworzyć dodatkowe konta. +lub zamierzamy korzystać z irssi nieuruchomionego z przywilejami roota, +musimy teraz stworzyć dodatkowe konta.

    @@ -521,7 +519,7 @@

    -Aby stworzyć konto użytkownika musimy najpierw podać jego parametry, a +Aby stworzyć konto użytkownika, musimy najpierw podać jego parametry, a następnie ustawić hasło. Skorzystamy przy tym z poleceń useradd oraz passwd. W przykładzie stworzymy użytkownika o nazwie "rane".

    @@ -550,9 +548,9 @@

    Jeśli zamierzamy podczas instalacji korzystać z Podręcznika Gentoo (obojętnie -czy nagranego na CD czy znajdującego się w Internecie) powinniśmy dodać dla -tych celów konto zwykłego użytkownika, tak jak -opisaliśmy to przed chwilą, a następnie przejść przy pomocy kombinacji klawiszy +czy nagranego na CD czy znajdującego się w Internecie), musimy dodać dla tych +celów konto zwykłego użytkownika, tak jak +opisano to przed chwilą, a następnie przejść przy pomocy kombinacji klawiszy Alt-F2 na nowy terminal i tam się zalogować.

    @@ -589,7 +587,7 @@

    Aby umożliwić innym osobom dostęp do naszego komputera podczas instalacji (by mogły nam pomóc w konfigurowaniu Gentoo lub nawet przeprowadziły cały proces za -nas) musimy dodać im odpowiednie konta użytkowników lub nawet podać hasło roota +nas), musimy dodać im odpowiednie konta użytkowników lub nawet podać hasło roota (nie należy tego robić jeśli nie jest to osoba, której ufa się całkowicie).

    @@ -604,9 +602,8 @@

    Korzystanie z sshd jest możliwe tylko wtedy, gdy komputer jest połączony z -Internetem. Połączenie nawiążemy dzięki wskazówkom spisanym, w -rozdziale zatytułowanym konfiguracja -sieci. +Internetem. Połączenie nawiążemy dzięki wskazówkom spisanym, w rozdziale +zatytułowanym konfiguracja sieci.

    -- gentoo-commits@gentoo.org mailing list