* [gentoo-commits] gentoo commit in xml/htdocs/doc/pl/handbook: hb-install-x86+amd64-disk.xml hb-install-x86+amd64-kernel.xml hb-install-x86+amd64-medium.xml
@ 2007-09-28 3:10 Lukasz Damentko (rane)
0 siblings, 0 replies; only message in thread
From: Lukasz Damentko (rane) @ 2007-09-28 3:10 UTC (permalink / raw
To: gentoo-commits
rane 07/09/28 03:10:33
Modified: hb-install-x86+amd64-disk.xml
hb-install-x86+amd64-kernel.xml
hb-install-x86+amd64-medium.xml
Log:
improved language
Revision Changes Path
1.7 xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml
file : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml?rev=1.7&view=markup
plain: http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml?rev=1.7&content-type=text/plain
diff : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml?r1=1.6&r2=1.7
Index: hb-install-x86+amd64-disk.xml
===================================================================
RCS file: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml,v
retrieving revision 1.6
retrieving revision 1.7
diff -u -r1.6 -r1.7
--- hb-install-x86+amd64-disk.xml 28 Jun 2007 08:01:11 -0000 1.6
+++ hb-install-x86+amd64-disk.xml 28 Sep 2007 03:10:33 -0000 1.7
@@ -4,7 +4,7 @@
<!-- The content of this document is licensed under the CC-BY-SA license -->
<!-- See http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5 -->
-<!-- $Header: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml,v 1.6 2007/06/28 08:01:11 rane Exp $ -->
+<!-- $Header: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-disk.xml,v 1.7 2007/09/28 03:10:33 rane Exp $ -->
<sections>
@@ -24,7 +24,7 @@
<p>
Rzućmy okiem na aspekty Gentoo Linux oraz ogólnie Linuksa związane z dyskami.
Omówimy systemy plików, partycje oraz urządzenia blokowe. Następnie
-opiszemy proces podziału twardego dysku tak. aby jak najlepiej wykorzystać
+opiszemy proces podziału twardego dysku tak, aby jak najlepiej wykorzystać
dostępne miejsce.
</p>
@@ -38,8 +38,7 @@
<p>
Urządzenia blokowe stanowią abstrakcyjny interfejs dysków. Programy użytkownika
mogą z nich korzystać nie martwiąc się o to czy napędy są typu IDE, SCSI czy
-jakiegoś innego. Przechowywane dane adresuje się jako ciąg 512-bajtowych
-bloków.
+jakiegoś innego. Przechowywane dane adresuje się jako ciąg 512-bajtowych bloków.
</p>
</body>
@@ -49,11 +48,10 @@
<body>
<p>
-Teoretycznie przeznaczenie na system całego dysku jest możliwe,
-zazwyczaj nie jest to jednak zbyt dobre rozwiązanie. Zamiast tego dzielimy
-napęd na mniejsze i dużo łatwiejsze w zarządzaniu urządzenia blokowe. W
-systemach opartych na architekturze <keyval id="arch"/> nazywane są one
-<e>partycjami</e>.
+Teoretycznie przeznaczenie na system całego dysku jest możliwe, zazwyczaj nie
+jest to jednak zbyt dobre rozwiązanie. Zamiast tego dzielimy napęd na mniejsze i
+dużo łatwiejsze w zarządzaniu urządzenia blokowe. W systemach opartych na
+architekturze <keyval id="arch"/> nazywane są one <e>partycjami</e>.
</p>
<p>
@@ -62,17 +60,17 @@
</p>
<p>
-Informacje o partycjach <e>podstawowych</e> przechowywane są w MBR
-(master boot record). Jako że jest on bardzo mały (512 bajtów), mieszczą
-się w nim dane maksymalnie czterech takich partycji (na przykład,
-od <path>/dev/hda1</path> do <path>/dev/hda4</path>).
+Informacje o partycjach <e>podstawowych</e> przechowywane są w MBR (master boot
+record). Jako że jest on bardzo mały (512 bajtów), mieszczą się w nim dane
+maksymalnie czterech takich partycji (na przykład od <path>/dev/hda1</path> do
+<path>/dev/hda4</path>).
</p>
<p>
-Specjalną odmianą partycji podstawowych są partycje <e>rozszerzone</e>
-(również obowiązuje je powyższy limit). Przechowują one wewnątrz siebie kolejne
-partycje. W ten sposób można ominąć niewygodną granicę i lepiej zagospodarować
-przestrzeń dyskową.
+Specjalną odmianą partycji podstawowych są partycje <e>rozszerzone</e> (również
+obowiązuje je powyższy limit). Przechowują one wewnątrz siebie kolejne partycje.
+W ten sposób można ominąć niewygodną granicę i lepiej zagospodarować przestrzeń
+dyskową.
</p>
<p>
@@ -136,7 +134,7 @@
<p>
W dalszej części tekstu wyjaśnimy jak wiele i jak dużych partycji należy
-utworzyć. Można pominąć te informacje i przejść bezpośrednio do <uri
+utworzyć. Można pominąć te informacje i przejść bezpośrednio do <uri
link="#fdisk">partycjonowania dysku przy pomocy fdisk</uri>.
</p>
@@ -148,14 +146,14 @@
<p>
Ilość partycji ściśle zależy od danego środowiska. Na przykład, jeśli
-administrujesz systemem mającym wielu użytkowników, prawdopodobnie uznasz za
-stosowne oddzielenie <path>/home</path> aby poprawić bezpieczeństwo i uprościć
+administruje się systemem mającym wielu użytkowników, prawdopodobnie uzna się za
+stosowne oddzielenie <path>/home</path>, aby poprawić bezpieczeństwo i uprościć
tworzenie kopii zapasowych. Jeżeli docelowym zastosowaniem Gentoo jest serwer
-poczty, na osobnej partycji powinieneś umieścić <path>/var</path>, gdzie
+poczty, na osobnej partycji należy umieścić <path>/var</path>, gdzie
przechowywane są listy. Dobry wybór systemu plików może znacznie zwiększyć
wydajność. Oddzielenie <path>/opt</path> jest dobrym rozwiązaniem na serwerach
gier, gdyż większość używanego oprogramowania zostanie tam zainstalowana. Powód
-jest podobny jak przy <path>/home</path>: bezpieczeństwo i kopie zapasowe. Na
+jest podobny jak przy <path>/home</path>: bezpieczeństwo i kopie zapasowe. Na
pewno warto zapewnić dużo wolnego miejsca na <path>/usr</path>, ponieważ będą
tam się znajdowały nie tylko dane wszystkich zainstalowanych pakietów, ale
również ważące 500 MB drzewo Portage i kody źródłowe programów.
@@ -176,27 +174,27 @@
program nie będzie miało szkodliwego wpływu na całość systemu.
</li>
<li>
- Możliwe będzie skrócenie czasu kontroli systemów plików dzięki
- jednoczesnemu dokonywaniu jej na kilku partycjach (ma to znaczenie
- zwłaszcza na komputerze z wieloma twardymi dyskami).
+ Możliwe będzie skrócenie czasu kontroli systemów plików dzięki jednoczesnemu
+ dokonywaniu jej na kilku partycjach (ma to znaczenie zwłaszcza na komputerze
+ z wieloma twardymi dyskami).
</li>
<li>
Montując część partycji lub woluminów z opcjami read-only (tylko do
odczytu), nosuid (ignorowane są bity setuid), noexec (ignorowane są bity
- wykonywalności) itd. można znacznie poprawić bezpieczeństwo.
+ wykonywalności) itd. można znacznie poprawić bezpieczeństwo.
</li>
</ul>
<p>
-Niestety zbyt rozbudowany schemat podziału niesie również ze sobą spore
-problemy. Źle zaplanowany zaowocuje pustkami na zbyt dużych i ciasnotą na zbyt
-małych partycjach.
+Niestety zbyt rozbudowany schemat podziału niesie ze sobą spore problemy. Źle
+zaplanowany zaowocuje pustkami na zbyt dużych i ciasnotą na zbyt małych
+partycjach.
</p>
<p>
W przykładzie pokażemy partycjonowanie dysku o rozmiarze 20GB wykorzystywanego w
-laptopie z zainstalowanym serwerem poczty, stron internetowych oraz
-środowiskiem gnome:
+laptopie z zainstalowanym serwerem poczty, stron internetowych oraz środowiskiem
+Gnome:
</p>
<pre caption="Przykładowy podział dysku">
@@ -209,7 +207,7 @@
/dev/hda9 ext3 2.0G 607M 1.3G 32% /var
/dev/hda1 ext2 51M 17M 31M 36% /boot
/dev/hda6 swap 516M 12M 504M 2% <not mounted>
-<comment>(Zostało 2GB nie przydzielonego do żadnej partycji miejsca - do wykorzystania w przyszłości)</comment>
+<comment>(Zostało 2GB nieprzydzielonego do żadnej partycji miejsca - do wykorzystania w przyszłości)</comment>
</pre>
<p>
@@ -219,9 +217,9 @@
rozrzutne. Należy jednak zwrócić uwagę, że Gentoo kompiluje tam domyślnie
wszystkie pakiety. Jeżeli chcemy, aby <path>/var</path> posiadało mniejszy
rozmiar, na przykład 1GB, powinniśmy zmodyfikować zmienną <c>PORTAGE_TMPDIR</c>
-w pliku <path>/etc/make.conf</path>, tak aby prowadziła do partycji z
-odpowiednią ilością wolnego miejsca do kompilacji ekstremalnie dużych pakietów
-takich jak OpenOffice.
+w pliku <path>/etc/make.conf</path>, aby zawierała partycję z odpowiednią
+ilością wolnego miejsca do kompilacji ekstremalnie dużych pakietów takich jak
+na przykład OpenOffice.
</p>
</body>
@@ -323,7 +321,7 @@
<p>
Zacznijmy od usunięcia starych partycji. Służy do tego polecenie <c>d</c> z
odpowiednim dla każdej partycji numerem. Na przykład, aby pozbyć się
-<path>/dev/hda1</path> należy wpisać:
+<path>/dev/hda1</path>, należy wpisać:
</p>
<pre caption="Usuwanie partycji">
@@ -334,9 +332,9 @@
<p>
Partycja została zaznaczona do usunięcia. Nie będzie więcej pojawiać się po
wpisaniu <c>p</c>, ale pozostanie nienaruszona dopóki zmiany nie zostaną
-fizycznie zapisane na dysku. Po popełnieniu błędu przy dzieleniu dysku
-wystarczy wpisać <c>q</c> i wcisnąć enter, aby wszystkie dokonane modyfikacje
-poszły w niepamięć.
+fizycznie zapisane na dysku. Po popełnieniu błędu przy dzieleniu dysku wystarczy
+wpisać <c>q</c> i wcisnąć enter, aby wszystkie dokonane modyfikacje poszły w
+niepamięć.
</p>
<p>
@@ -357,9 +355,9 @@
<p>
Kiedy już nasza tymczasowa kopia tablicy partycji będzie pusta możemy rozpocząć
-dzielenie dysku. Pokażemy to na przykładzie naszego domyślnego schematu,
-który należy odpowiednio zmienić przy każdej instalacji, tak aby możliwie
-najlepiej spełniał konkretne przed nim stawiane zadania.
+dzielenie dysku. Pokażemy to na przykładzie naszego domyślnego schematu, który
+należy oczywiście odpowiednio zmienić dla danej sytuacji, aby możliwie najlepiej
+spełniał konkretne przed nim stawiane zadania.
</p>
</body>
@@ -372,8 +370,8 @@
Rozpoczniemy od utworzenia niewielkiej partycji rozruchowej. Wpisujemy <c>n</c>,
aby ją założyć, a następnie <c>p</c>, aby nadać jej typ podstawowy i <c>1</c>,
ponieważ będzie to pierwsza taka partycja. Zapytani o pierwszy cylinder wciskamy
-enter, a przy pytaniu o ostatni wpisujemy <c>+32M</c>, by nadać jej
-rozmiar 32MB.
+enter, a przy pytaniu o ostatni wpisujemy <c>+32M</c>, by nadać jej rozmiar
+32 MB.
</p>
<pre caption="Zakładanie partycji rozruchowej">
@@ -404,9 +402,9 @@
</pre>
<p>
-Musimy również oznaczyć naszą partycję jako uruchamialną. W tym celu
-skorzystamy z polecenia <c>a</c>. Na kolejnych wydrukach podziału w kolumnie
-"Boot" przy naszej partycji pojawi się znak <path>*</path>.
+Musimy również oznaczyć naszą partycję jako uruchamialną. W tym celu skorzystamy
+z polecenia <c>a</c>. Na kolejnych wydrukach podziału w kolumnie "Boot" przy
+naszej partycji pojawi się znak <path>*</path>.
</p>
</body>
@@ -420,7 +418,7 @@
potem wpisujemy <c>p</c> (gdyż ma to być partycja podstawowa) i <c>2</c>,
ponieważ będzie ona drugą tego typu. Zapytani o pierwszy cylinder wciskamy
enter, a w odpowiedzi na pytanie o ostatni wpisujemy <c>+512M</c> (aby nadać
-partycji rozmiar 512MB). Na koniec wpisujemy <c>t</c> (aby zmienić jej typ),
+partycji rozmiar 512 MB). Na koniec wpisujemy <c>t</c> (aby zmienić jej typ),
<c>2</c> (aby wybrać tę, którą właśnie stworzyliśmy) i <c>82</c> (co nada jej
typ "Linux Swap"). Teraz polecenie <c>p</c> powinno pokazywać następującą listę:
</p>
@@ -446,10 +444,10 @@
<p>
Na koniec tworzymy partycję główną. Jeszcze raz posłużymy się poleceniem
<c>n</c>. Zapytani o rodzaj wciskamy <c>p</c> (aby była partycją podstawową),
-następnie <c>3</c> (gdyż będzie już trzecią tego typu, czyli w naszym
-przypadku <path>/dev/hda3</path>), a na pytanie o pierwszy i ostatni cylinder
-wciskamy enter, dzięki czemu zajmie ona całą pozostałą wolną przestrzeń.
-Ostatecznie polecenie <c>p</c> powinno pokazać następującą listę:
+następnie <c>3</c> (gdyż będzie już trzecią tego typu, czyli w naszym przypadku
+<path>/dev/hda3</path>), a na pytanie o pierwszy i ostatni cylinder wciskamy
+enter, dzięki czemu zajmie ona całą pozostałą wolną przestrzeń. Ostatecznie
+polecenie <c>p</c> powinno pokazać następującą listę:
</p>
<pre caption="Wydruk podziału po utworzeniu partycji głównej">
@@ -472,7 +470,7 @@
<body>
<p>
-Aby zachować ustalony podział i opuścić <c>fdisk</c> należy wpisać <c>w</c>.
+Aby zachować ustalony podział i opuścić <c>fdisk</c>, należy wpisać <c>w</c>.
</p>
<pre caption="Zachowywanie zmian i zamykanie fdisk">
@@ -520,13 +518,12 @@
</p>
<p>
-<b>ext2</b> to sprawdzony i popularny linuksowy system plików,
-którego główną wadą jest to, że nie posiada księgowania. Powoduje to, iż jego
-regularne kontrole przy starcie systemu bywają długotrwałe. Obecnie istnieją
-nowoczesne systemy plików z księgowaniem, które można szybko sprawdzić i to
-właśnie te polecamy naszym użytkownikom. Księgowanie zapobiega długotrwałym
-kontrolom podczas uruchamiania systemu oraz ewentualnym błędom spójności
-danych.
+<b>ext2</b> to sprawdzony i popularny linuksowy system plików, którego główną
+wadą jest to, że nie posiada księgowania. Powoduje to, że jego regularne
+kontrole przy starcie systemu bywają długotrwałe. Obecnie istnieją nowoczesne
+systemy plików z księgowaniem, które można szybko sprawdzić i to właśnie te
+polecamy naszym użytkownikom. Księgowanie zapobiega długotrwałym kontrolom
+podczas uruchamiania systemu oraz ewentualnym błędom spójności danych.
</p>
<p>
@@ -537,12 +534,12 @@
</p>
<p>
-<b>ReiserFS</b> to system plików oparty na drzewie B+, oferujący dużą
-wydajność. Przy wielu małych plikach (poniżej 4k) może być szybszy od ext3
-nawet piętnastokrotnie. ReiserFS jest wysoce skalowalny i posiada księgowanie,
+<b>ReiserFS</b> to system plików oparty na drzewie B+, oferujący dużą wydajność.
+Przy wielu małych plikach (poniżej 4 KB) może być szybszy od ext3 nawet
+piętnastokrotnie. ReiserFS jest wysoce skalowalny i posiada księgowanie,
Charakteryzuje go niezawodność i użyteczność zarówno na partycjach ogólnego
przeznaczenia jak i w ekstremalnych przypadkach, takich jak ogromne partycje,
-operacje na wielu bardzo małych, lub bardzo dużych plikach czy też operacje na
+operacje na wielu bardzo małych lub bardzo dużych plikach czy też operacje na
katalogach zawierających dziesiątki tysięcy plików.
</p>
@@ -552,14 +549,14 @@
skalowalności. Zalecamy go wyłącznie do systemów z nowoczesnymi dyskami SCSI
i/lub ciągłego zapisu danych z nieprzerwanym dostępem zasilania. Ponieważ XFS
przechowuje dużo danych w pamięci RAM, źle zaprojektowane programy (te nie
-zachowujące odpowiednich środków ostrożności podczas zapisywania plików na
-dysk, których niestety jest sporo) mogą doprowadzić w razie padu systemu do
-utraty danych.
+zachowujące odpowiednich środków ostrożności podczas zapisywania plików na dysk,
+których niestety jest sporo) mogą doprowadzić w razie padu systemu do utraty
+danych.
</p>
<p>
-<b>JFS</b> to bardzo wydajny system plików IBM'a wyposażony w księgowanie.
-Jest dość nowy i jest jeszcze za wcześnie by oceniać jego stabilność.
+<b>JFS</b> to bardzo wydajny system plików IBM wyposażony w księgowanie. Jest
+dość nowy i jest jeszcze za wcześnie by oceniać jego stabilność.
</p>
</body>
@@ -569,7 +566,7 @@
<body>
<p>
-Aby założyć na woluminie lub partycji system plików należy skorzystać z
+Aby założyć na woluminie lub partycji system plików, należy skorzystać z
odpowiednich narzędzi:
</p>
@@ -601,9 +598,9 @@
</table>
<p>
-Na przykład, aby założyć ext2 na partycji boot (w naszym przypadku
-<path>/dev/hda1</path>) oraz ext3 na partycji root (w naszym przypadku
-<path>/dev/hda3</path>) powinieneś wykonać następujące polecenia:
+Na przykład, aby założyć ext2 na partycji rozruchowej (w naszym przypadku
+<path>/dev/hda1</path>) oraz ext3 na partycji głównej (w naszym przypadku
+<path>/dev/hda3</path>), należy wykonać następujące polecenia:
</p>
<pre caption="Zakładanie systemu plików na partycji">
@@ -612,7 +609,8 @@
</pre>
<p>
-Teraz stwórz systemy plików na swoich partycjach.
+Przed przejściem do dalszych kroków należy stworzyć systemy plików na wszystkich
+partycjach.
</p>
</body>
@@ -638,7 +636,7 @@
</pre>
<p>
-Teraz tworzymy i aktywujemy partycję wymiany za pomocą wyżej podanych poleceń.
+Teraz tworzymy i aktywujemy partycję wymiany za pomocą powyższych poleceń.
</p>
</body>
@@ -651,8 +649,8 @@
<p>
Po założeniu partycji i utworzeniu na nich systemów plików nadszedł czas na ich
zamontowanie. Służy do tego program <c>mount</c>. Należy utworzyć odpowiednie
-katalogi dla montowanych partycji. W przykładzie zamontujemy partycję
-rozruchową i główną:
+katalogi dla montowanych partycji. W przykładzie zamontujemy partycję rozruchową
+i główną:
</p>
<pre caption="Montowanie partycji">
@@ -663,8 +661,8 @@
<note>
Aby przenieść <path>/tmp</path> na osobną partycję, należy po jego zamontowaniu
-odpowiednio zmienić prawa dostępu: <c>chmod 1777 /mnt/gentoo/tmp</c>. Dotyczy
-to również <path>/var/tmp</path>.
+odpowiednio zmienić prawa dostępu: <c>chmod 1777 /mnt/gentoo/tmp</c>. Dotyczy to
+również <path>/var/tmp</path>.
</note>
<p>
1.14 xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml
file : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml?rev=1.14&view=markup
plain: http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml?rev=1.14&content-type=text/plain
diff : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml?r1=1.13&r2=1.14
Index: hb-install-x86+amd64-kernel.xml
===================================================================
RCS file: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml,v
retrieving revision 1.13
retrieving revision 1.14
diff -u -r1.13 -r1.14
--- hb-install-x86+amd64-kernel.xml 24 Sep 2007 01:20:33 -0000 1.13
+++ hb-install-x86+amd64-kernel.xml 28 Sep 2007 03:10:33 -0000 1.14
@@ -4,12 +4,12 @@
<!-- The content of this document is licensed under the CC-BY-SA license -->
<!-- See http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5 -->
-<!-- $Header: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml,v 1.13 2007/09/24 01:20:33 rane Exp $ -->
+<!-- $Header: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-kernel.xml,v 1.14 2007/09/28 03:10:33 rane Exp $ -->
<sections>
<abstract>
-Jądro Linux jest rdzeniem każdej dystrybucji. W tym rozdziale wytłumaczymy, jak
+Jądro Linux jest rdzeniem każdej dystrybucji. W tym rozdziale wytłumaczymy jak
je skonfigurować.
</abstract>
@@ -21,7 +21,7 @@
<body>
<p>
-Aby system wiedział gdzie się znajduje należy najpierw wybrać strefę czasową.
+Aby system wiedział gdzie się znajduje, należy najpierw wybrać strefę czasową.
Odszukujemy ją w <path>/usr/share/zoneinfo</path>, a następnie kopiujemy ją do
pliku <path>/etc/localtime</path>. Należy unikać stref czasowych o nazwie
<path>/usr/share/zoneinfo/Etc/GMT*</path>, ponieważ ich nazwy mogą być mylące,
@@ -45,9 +45,9 @@
<p>
Jądro Linux jest sercem każdej dystrybucji i stanowi interfejs pomiędzy
programami użytkownika, a sprzętem. Gentoo pozwala użytkownikom na wybranie
-spośród kilku różnych jego źródeł. Pełna ich lista wraz z opisami znajduje się
-w dokumencie <uri link="/doc/pl/gentoo-kernel.xml">Gentoo Linux Kernel
-Guide</uri>.
+spośród kilku różnych jego źródeł. Pełna ich lista wraz z opisami znajduje się w
+dokumencie zatytułowanym <uri link="/doc/pl/gentoo-kernel.xml">Omówienie źródeł
+jądra dostępnych w Gentoo</uri>.
</p>
<p test="func:keyval('arch')='x86'">
@@ -56,9 +56,9 @@
</p>
<p test="func:keyval('arch')='AMD64'">
-Dla architektury AMD64 udostępniamy źródła <c>gentoo-sources</c> (kernel
-2.6 z nałożonymi specjalnymi poprawkami dla amd64, które poprawiają
-stabilność, wydajność i obsługę sprzętu).
+Dla architektury AMD64 udostępniamy źródła <c>gentoo-sources</c> (kernel 2.6 z
+nałożonymi specjalnymi poprawkami dla amd64, które poprawiają stabilność,
+wydajność i obsługę sprzętu).
</p>
<p>
@@ -71,9 +71,8 @@
<p>
W katalogu <path>/usr/src</path>, pod nazwą <c>linux</c>, powinno znajdować się
-mniej więcej takie dowiązanie symboliczne wskazujące na aktualne źródła. W
-tym wypadku wskazuje na źródła <c>gentoo-sources-2.6.12-r10</c>. W komputerze
-użytkownika może być to inna wersja, dlatego należy mieć to na uwadze.
+mniej więcej takie dowiązanie symboliczne wskazujące na aktualne źródła. W tym
+przykładzie wskazuje na źródła <c>gentoo-sources-2.6.12-r10</c>.
</p>
<pre caption="Podgląd dowiązania symbolicznego do źródeł jądra">
@@ -83,8 +82,8 @@
<p>
Pora na skonfigurowanie i skompilowanie źródeł jądra. Można użyć do tego
-programu <c>genkernel</c>, który zbuduje uniwersalne jądro, takie jak
-to znajdujące się na płytach instalacyjnych. Można również przeprowadzić cały
+programu <c>genkernel</c>, który zbuduje uniwersalne jądro, takie jak to
+znajdujące się na płytach instalacyjnych. Można również przeprowadzić cały
proces ręcznie, co pozwoli na lepsze dostosowanie jądra do indywidualnych
potrzeb użytkownika. Najpierw omówimy tę drugą, znacznie lepszą metodę.
</p>
@@ -108,7 +107,7 @@
<p>
Ręczna konfiguracja jądra to zwykle najtrudniejsze zadanie przed jakim musi
stanąć każdy początkujący użytkownik Linuksa. Zwykle po skompilowaniu kilku
-zapomina się, że kiedykolwiek uważało się to za trudną czynność. :-)
+zapomina się, że kiedykolwiek uważało się to za trudną czynność.
</p>
<p>
@@ -117,18 +116,18 @@
instalację pakietu pciutils (<c>emerge pciutils</c>) zawierającego program
<c>lspci</c>. Dzięki temu będzie możliwe używanie <c>lspci</c> wewnątrz
chrootowanego środowiska. Podczas pracy z tym programem można bezpiecznie
-zignorować wszelkie ostrzeżenia związane z <e>pcilib</e> (jak np.
-"pcilib: cannot open /sys/bus/pci/devices)". Ponadto można również uruchomić
-<c>lspci</c> poza środowiskiem chroot. Powinno dać to taki sam efekt. Dodatkowe
-informacje o sterownikach, które należy włączyć do jądra można uzyskać dzięki
-poleceniu <c>lsmod</c>, które pokaże listę modułów jakie załadował system płyty
+zignorować wszelkie ostrzeżenia związane z <e>pcilib</e> (jak np. "pcilib:
+cannot open /sys/bus/pci/devices)". Ponadto można również uruchomić <c>lspci</c>
+poza środowiskiem chroot. Powinno dać to taki sam efekt. Dodatkowe informacje o
+sterownikach, które należy włączyć do jądra, można uzyskać dzięki poleceniu
+<c>lsmod</c>, które pokaże listę modułów jakie załadował system płyty
instalacyjnej.
</p>
<p>
-Kiedy już zbierzemy wszystkie informacje przechodzimy do katalogu ze
-źródłami i wpisujemy polecenie <c>make menuconfig</c>. Uruchomi się menu
-konfiguracyjne oparte na bibliotekach graficznych ncurses.
+Kiedy już zbierzemy wszystkie informacje, przechodzimy do katalogu ze źródłami i
+wpisujemy polecenie <c>make menuconfig</c>. Uruchomi się menu konfiguracyjne
+oparte na bibliotekach graficznych ncurses.
</p>
<pre caption="Wywoływanie menu konfiguracyjnego">
@@ -150,8 +149,8 @@
<p>
Przede wszystkim należy zapewnić sobie możliwość korzystania z rozwojowych i
-eksperymentalnych fragmentów kodu jądra. Jeśli się z tego zrezygnuje to
-zniknie kilka bardzo ważnych ustawień.
+eksperymentalnych fragmentów kodu jądra. Jeśli się z tego zrezygnuje, zniknie
+kilka bardzo ważnych ustawień.
</p>
<pre caption="Wybieranie opcji experimental code/drivers">
@@ -205,7 +204,7 @@
<p>
Następnie przechodzimy do <c>File Systems</c> i wybieramy obsługę systemów
-plików, z których zamierzamy używać. Jeśli pominiemy ten krok, to Gentoo nie
+plików, z których zamierzamy używać. Jeśli pominiemy ten krok, Gentoo nie
będzie w stanie zamontować niektórych partycji lub nawet się nie uruchomi.
Sterowniki te również powinny być wkompilowane w jądro na stałe, nie należy ich
dodawać w modułach. Oprócz tego zaznaczamy opcje <c>Virtual memory</c> i
@@ -295,8 +294,7 @@
<p test="func:keyval('arch')='x86'">
Posiadacze procesorów Intela z technologią HyperThreading (tm) lub systemów
-wieloprocesorowych powinni zaznaczyć opcję "Symmetric multi-processing
-support":
+wieloprocesorowych powinni zaznaczyć opcję "Symmetric multi-processing support":
</p>
<p test="func:keyval('arch')='AMD64'">
@@ -310,12 +308,11 @@
</pre>
<note>
-W systemach wielordzeniowych, każdy z rdzeni widziany jest jako osobny
-procesor.
+W systemach wielordzeniowych, każdy z rdzeni widziany jest jako osobny procesor.
</note>
<p>
-Jeśli posiadamy urządzenia wejściowe USB (np. klawiaturę lub myszkę) dodajmy
+Jeśli posiadamy urządzenia wejściowe USB (np. klawiaturę lub myszkę) dodajemy
sterowniki również dla nich:
</p>
1.8 xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml
file : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml?rev=1.8&view=markup
plain: http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml?rev=1.8&content-type=text/plain
diff : http://sources.gentoo.org/viewcvs.py/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml?r1=1.7&r2=1.8
Index: hb-install-x86+amd64-medium.xml
===================================================================
RCS file: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml,v
retrieving revision 1.7
retrieving revision 1.8
diff -u -r1.7 -r1.8
--- hb-install-x86+amd64-medium.xml 2 Jul 2007 11:23:26 -0000 1.7
+++ hb-install-x86+amd64-medium.xml 28 Sep 2007 03:10:33 -0000 1.8
@@ -4,13 +4,13 @@
<!-- The content of this document is licensed under the CC-BY-SA license -->
<!-- See http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5 -->
-<!-- $Header: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml,v 1.7 2007/07/02 11:23:26 rane Exp $ -->
+<!-- $Header: /var/cvsroot/gentoo/xml/htdocs/doc/pl/handbook/hb-install-x86+amd64-medium.xml,v 1.8 2007/09/28 03:10:33 rane Exp $ -->
<sections>
<abstract>
-Wybieramy w jaki sposób chcemy zainstalować Gentoo. Opisujemy tu różne media,
-za pomocą których można zainstalować Gentoo.
+Wybieramy w jaki sposób chcemy zainstalować Gentoo. Opisujemy tu różne media, za
+pomocą których można zainstalować Gentoo.
</abstract>
<version>5.2</version>
@@ -23,7 +23,7 @@
<body>
<p>
-Zanim zaczniemy musimy poznać wymagania sprzętowe jakie powinien spełniać
+Zanim zaczniemy, musimy poznać wymagania sprzętowe jakie powinien spełniać
komputer, aby można było na nim zainstalować Gentoo.
</p>
@@ -88,7 +88,7 @@
</table>
<p>
-Zanim przejdzie się do dalszych etapów instalacji należy zapoznać się z
+Przed przejściem do dalszych etapów instalacji należy zapoznać się z
informacjami zawartymi na stronach <uri link="/proj/pl/base/amd64/">Projektu
Gentoo AMD64</uri>.
</p>
@@ -106,10 +106,10 @@
<p>
Dzięki płytom instalacyjnym można uruchomić podstawowe środowisko służące do
-instalacji całego systemu Gentoo na dysk. W czasie uruchamiania systemu z
-płyty zostanie wykryty sprzęt dostępny w komputerze, a Gentoo automatycznie
-załaduje odpowiednie dla niego sterowniki. Płyty te są tworzone i rozwijane
-przez deweloperów Gentoo.
+instalacji całego systemu Gentoo na dysk. W czasie uruchamiania systemu z płyty
+zostanie wykryty sprzęt dostępny w komputerze, a Gentoo automatycznie załaduje
+odpowiednie dla niego sterowniki. Płyty te są tworzone i rozwijane przez
+deweloperów Gentoo.
</p>
<p>
@@ -132,20 +132,20 @@
<ul>
<li>
"Gentoo <e>Minimal</e> Installation CD" - mała, uruchamialna płyta
- instalacyjna zawierająca wszystko co niezbędne do uruchomienia środowiska,
- z którego można następnie przystąpić do instalowania Gentoo.
+ instalacyjna zawierająca wszystko co niezbędne do uruchomienia środowiska, z
+ którego można następnie przystąpić do instalowania Gentoo.
</li>
<li>
"Gentoo <e>Installer</e> LiveCD" - płyta zawierająca wszystkie składniki
- konieczne do instalacji systemu Gentoo. Na płycie tej znajduje się
- graficzne środowisko pracy oraz dwie wersje instalatora, z których jedną
- można uruchomić w konsoli.
+ konieczne do instalacji systemu Gentoo. Na płycie tej znajduje się graficzne
+ środowisko pracy oraz dwie wersje instalatora, z których jedną można
+ uruchomić w konsoli.
</li>
</ul>
<p>
-Aby ułatwić wybór odpowiedniej płyty instalacyjnej omówimy plusy i minusy
-każdej z nich.
+Aby ułatwić wybór odpowiedniej płyty instalacyjnej omówimy plusy i minusy każdej
+z nich.
</p>
</body>
@@ -167,14 +167,14 @@
</tr>
<tr>
<th>+</th>
- <ti>Mała ilość danych do pobrania.</ti>
+ <ti>Mała ilość danych do pobrania</ti>
</tr>
<tr>
<th>-</th>
<ti>
- Nie zawiera żadnych pliku "stage3", obrazów drzewa Portage,
- prekompilowanych pakietów i w związku z tym nie nadaje się do instalacji bez
- dostępu do sieci.
+ Nie zawiera żadnych pliku "stage3", obrazów drzewa Portage, prekompilowanych
+ pakietów i w związku z tym nie nadaje się do instalacji bez dostępu do
+ sieci
</ti>
</tr>
</table>
@@ -229,7 +229,7 @@
<p>
Pliki stage3 można pobrać z katalogu <path><keyval
id="release-dir"/>stages/</path> na każdym z naszych <uri
-link="/main/en/mirrors.xml">Serwerów lustrzanych</uri>. Pliki te nie znajdują
+link="/main/en/mirrors.xml">serwerów lustrzanych</uri>. Pliki te nie znajdują
się na płytach LiveCD.
</p>
@@ -244,14 +244,14 @@
<body>
<p>
-Po pierwsze musimy pobrać jeden z omawianych wcześniej obrazów płyt, żeby jednak
-to zrobić trzeba wiedzieć gdzie ich szukać.
+Po pierwsze musimy pobrać jeden z omawianych wcześniej obrazów płyt. Trzeba
+tylko wiedzieć gdzie ich szukać.
</p>
<p>
Wszystkie obrazy płyt instalacyjnych znajdują się na naszych <uri
-link="/main/en/mirrors.xml">serwerach lustrzanych</uri> w katalogu
-<path><keyval id="release-dir"/>installcd/</path>.
+link="/main/en/mirrors.xml">serwerach lustrzanych</uri> w katalogu <path><keyval
+id="release-dir"/>installcd/</path>.
</p>
<p>
@@ -260,19 +260,18 @@
</p>
<p>
-Aby zweryfikować poprawność pobranych plików ISO należy porównać ich sumy MD5 z
-tymi znajdującymi się na naszym serwerze lustrzanym (np. w pliku o nazwie
-<path><keyval id="min-cd-name"/>.DIGESTS</path>). Sumy MD5 dla pobranych
-plików można wygenerować przy pomocy narzędzia <c>md5sum</c> dla Linuksa, lub
-jego <uri link="http://www.etree.org/md5com.html">odpowiednika</uri> dla
-Windows.
+Aby zweryfikować poprawność pobranych plików ISO, należy porównać ich sumy MD5 z
+tymi znajdującymi się na naszym serwerze lustrzanym (w pliku o nazwie
+<path><keyval id="min-cd-name"/>.DIGESTS</path>). Sumy MD5 dla pobranych plików
+można wygenerować przy pomocy narzędzia <c>md5sum</c> dla Linuksa lub jego <uri
+link="http://www.etree.org/md5com.html">odpowiednika</uri> dla Windows.
</p>
<p>
Innym sposobem sprawdzania poprawności pobranych plików jest weryfikacja ich
-podpisów przy pomocy GnuPG. Sygnatury poprawnych plików znajdują się w plikach
-z rozszerzeniem <path>.asc</path>. Najpierw pobieramy plik sygnatury, a
-następnie pozyskujemy klucz publiczny:
+podpisów przy pomocy GnuPG. Sygnatury poprawnych plików znajdują się w plikach z
+rozszerzeniem <path>.asc</path>. Najpierw pobieramy plik sygnatury, a następnie
+pozyskujemy klucz publiczny:
</p>
<pre caption="Pozyskiwanie klucza publicznego">
@@ -283,22 +282,22 @@
Następnie weryfikujemy podpis.
</p>
-<pre caption="Verify the cryptographic signature">
+<pre caption="Weryfikacja podpisu">
$ <i>gpg --verify <signature file> <downloaded iso></i>
</pre>
<p>
Pobrane pliki ISO należy nagrywać w trybie RAW. To jak się go włącza zależy od
-programu, którego używamy. W Podręczniku opiszemy nagrywanie za pomocą
-programów <c>cdrecord</c> i <c>K3B</c>. Więcej informacji można znaleźć w
-dokumencie <uri link="/doc/pl/faq.xml#isoburning">Gentoo FAQ</uri>.
+programu, którego się używa. W Podręczniku opiszemy nagrywanie za pomocą
+programów <c>cdrecord</c> i <c>K3B</c>. Więcej informacji o nagrywaniu można
+znaleźć w <uri link="/doc/pl/faq.xml#isoburning">Gentoo FAQ</uri>.
</p>
<ul>
<li>
- Jeśli chodzi o cdrecord to wystarczy wpisać polecenie <c>cdrecord
- dev=/dev/hdc <pobrany plik iso></c>. Zamiast <path>/dev/hdc</path>
- należy podać odpowiednią ścieżkę do urządzenia CD-RW.
+ W cdrecord to wystarczy wpisać polecenie <c>cdrecord dev=/dev/hdc
+ <pobrany plik iso></c>. Zamiast <path>/dev/hdc</path> należy podać
+ odpowiednią ścieżkę do urządzenia CD-RW.
</li>
<li>
W k3b należy wybrać <c>Tools</c> (Narzędzia) > <c>Burn CD Image</c>
@@ -320,15 +319,15 @@
lub ESC - zależnie od producenta i modelu płyty głównej. Wszystko co musimy tam
zmienić to kolejność w jakiej będą skanowane nasze napędy w poszukiwaniu
aktywnego systemu operacyjnego. Musimy skonfigurować to tak, by CD-ROM był
-pierwszym takim napędem. Jeśli nie zmienimy tej opcji komputer uruchomi się z
-dysku, ignorując naszą płytę instalacyjną.
+pierwszym takim napędem. Jeśli nie zmienimy tej opcji, komputer uruchomi się z
+dysku ignorując naszą płytę instalacyjną.
</p>
<p>
-Teraz możemy umieścić płytę w napędzie i po raz kolejny zrestartować komputer.
-Po pewnym czasie powinien pojawić się znak zachęty (prompt). Mamy tu dwie
-możliwości. Możemy od razu nacisnąć enter i rozpocząć proces uruchamiania Gentoo
-z płyty instalacyjnej ze standardowymi opcjami lub dodać kilka własnych
+Teraz możemy umieścić płytę w napędzie i po raz kolejny ponownie uruchomić
+komputer. Po pewnym czasie powinien pojawić się znak zachęty (prompt). Mamy tu
+dwie możliwości. Możemy od razu nacisnąć enter i rozpocząć proces uruchamiania
+Gentoo z płyty instalacyjnej ze standardowymi opcjami lub dodać kilka własnych
ustawień. Dokonuje się tego wpisując nazwę wybranego jądra i opcji z jakimi
chcemy je uruchomić, a następnie naciskając enter.
</p>
@@ -336,7 +335,7 @@
<p>
Wybranego jądra? Tak, na płytach instalacyjnych znajduje się kilka jąder
Linuksa. Domyślne i najbardziej uniwersalne z nich ma nazwę <c>gentoo</c>.
-Pozostałe jądra są skonfigurowane pod specyficzny sprzęt, oraz posiadają
+Pozostałe jądra są skonfigurowane pod specyficzny sprzęt oraz posiadają
warianty bez sterowników graficznych (<c>-nofb</c>).
</p>
@@ -355,13 +354,12 @@
<tr>
<ti>gentoo</ti>
<ti>
- Standardowe jądro serii 2.6 ze wsparciem dla komputerów
- wieloprocesorowych
+ Standardowe jądro serii 2.6 ze wsparciem dla komputerów wieloprocesorowych
</ti>
</tr>
<tr>
<ti>gentoo-nofb</ti>
- <ti>Jądro <c>gentoo</c> pozbawione sterowników framebuffera</ti>
+ <ti>Jądro <c>gentoo</c> pozbawione sterowników bufora ramki</ti>
</tr>
<tr>
<ti>memtest86</ti>
@@ -402,14 +400,14 @@
- agpgart ładuje agpgart (używane w przypadku problemów z grafiką, zwłaszcza zawieszania się komputera)
- acpi=on włącza wsparcie dla ACPI
- ide=nodma wymusza wyłączenie DMA na psujących się napędach IDE
-- doscsi skanuje w poszukiwaniu urządzeń scsi (może nie działać prawidłowo z niektórymi kartami ethernet)
-- dopcmcia uruchamia obsługę cdromów PCMCIA
-- nofirewire wyłącza moduły firewire (dla cdromów firewire, etc)
+- doscsi skanuje w poszukiwaniu urządzeń SCSI (może nie działać prawidłowo z niektórymi kartami ethernet)
+- dopcmcia uruchamia obsługę cd-romów PCMCIA
+- nofirewire wyłącza moduły firewire (dla cd-romów firewire, etc.)
- nokeymap uniemożliwia wybór mapowania klawiatury innego niż US
-- docache cache'uje cały proces uruchamiania cd w RAM-ie, umożliwia to odmontowanie cdromu podczas instalacji
+- docache cache'uje cały proces uruchamiania CD w RAM-ie, umożliwia to odmontowanie cdromu podczas instalacji
- nodetect uniemożliwia uruchomienie hwsetup/kudzu i hotplug
- nousb wyłącza ładowanie modułu usb z initrd, wyłącza też hotplug
-- nodhcp dhcp nie wystartuje automatycznie jeśli zostanie wykryty NIC
+- nodhcp DHCP nie wystartuje automatycznie jeśli zostanie wykryty NIC
- nohotplug wyłącza ładowanie urządzeń hotplug
- noapic wyłącza apic (użyj w przypadku problemów ze sprzętem nics, scsi, etc)
- hdx=stroke pozwala na partycjonowanie całego dysku, nawet wtedy, gdy BIOS nie obsługuje dużych dysków
@@ -427,11 +425,11 @@
</pre>
<p>
-Jeśli instalujemy Gentoo w systemie, w którym mamy klawiaturę inną niż US musimy
-wcisnąć ALT+F1, aby przejść do trybu potwierdzania kolejnych czynności, a
+Jeśli instalujemy Gentoo w systemie, w którym mamy klawiaturę inną niż US,
+musimy wcisnąć ALT+F1, aby przejść do trybu potwierdzania kolejnych czynności, a
następnie postępować zgodnie ze wskazówkami na ekranie. Jeśli nie wybierzemy
nowego mapowania w ciągu 10 sekund, zostanie załadowane to domyślne, czyli
-amerykańskie. Jak tylko skończy się proces wczytywania systemu zostaniemy
+amerykańskie. Jak tylko skończy się proces wczytywania systemu, zostaniemy
automatycznie zalogowani do "Live" Gentoo Linux jako "root",
nazywany też czasem superużytkownikiem. Na bieżącej konsoli powinien pojawić się
znak zachęty ("#") roota. Konsole zmieniamy kombinacjami klawiszy
@@ -451,10 +449,10 @@
<body>
<p>
-W czasie uruchamiania system spróbuje wykryć sprzęt i załadować
-odpowiednie sterowniki. Zazwyczaj czyni to prawidłowo, ale czasami mogą zdarzyć
-się problemy i nie wszystkie moduły zostaną aktywowane. Gdy zawiedzie skanowanie
-PCI musimy ręcznie załadować odpowiednie moduły.
+W czasie uruchamiania system spróbuje wykryć sprzęt i załadować odpowiednie
+sterowniki. Zazwyczaj czyni to prawidłowo, ale czasami mogą zdarzyć się problemy
+i nie wszystkie moduły zostaną aktywowane. Gdy zawiedzie skanowanie PCI, musimy
+ręcznie załadować odpowiednie moduły.
</p>
<p>
@@ -484,8 +482,8 @@
</pre>
<p>
-Aby poprawić wydajność można wykorzystać któryś z poniższych przykładów
-(lub poeksperymentować samodzielnie). Oczywiście musimy zastąpić
+Aby poprawić wydajność, można wykorzystać któryś z poniższych przykładów (lub
+poeksperymentować samodzielnie). Oczywiście musimy zastąpić
<path>/dev/hda</path> ścieżką do naszego dysku.
</p>
@@ -505,8 +503,8 @@
<p>
Jeśli planujemy umożliwienie innym osobom dostępu do środowiska instalacyjnego
-lub zamierzamy korzystać z <c>irssi</c> nie uruchomionego z przywilejami roota
-musimy stworzyć dodatkowe konta.
+lub zamierzamy korzystać z <c>irssi</c> nieuruchomionego z przywilejami roota,
+musimy teraz stworzyć dodatkowe konta.
</p>
<p>
@@ -521,7 +519,7 @@
</pre>
<p>
-Aby stworzyć konto użytkownika musimy najpierw podać jego parametry, a
+Aby stworzyć konto użytkownika, musimy najpierw podać jego parametry, a
następnie ustawić hasło. Skorzystamy przy tym z poleceń <c>useradd</c> oraz
<c>passwd</c>. W przykładzie stworzymy użytkownika o nazwie "rane".
</p>
@@ -550,9 +548,9 @@
<p>
Jeśli zamierzamy podczas instalacji korzystać z Podręcznika Gentoo (obojętnie
-czy nagranego na CD czy znajdującego się w Internecie) powinniśmy dodać dla
-tych celów <uri link="#useraccounts">konto zwykłego użytkownika</uri>, tak jak
-opisaliśmy to przed chwilą, a następnie przejść przy pomocy kombinacji klawiszy
+czy nagranego na CD czy znajdującego się w Internecie), musimy dodać dla tych
+celów <uri link="#useraccounts">konto zwykłego użytkownika</uri>, tak jak
+opisano to przed chwilą, a następnie przejść przy pomocy kombinacji klawiszy
<c>Alt-F2</c> na nowy terminal i tam się zalogować.
</p>
@@ -589,7 +587,7 @@
<p>
Aby umożliwić innym osobom dostęp do naszego komputera podczas instalacji (by
mogły nam pomóc w konfigurowaniu Gentoo lub nawet przeprowadziły cały proces za
-nas) musimy dodać im odpowiednie konta użytkowników lub nawet podać hasło roota
+nas), musimy dodać im odpowiednie konta użytkowników lub nawet podać hasło roota
(nie należy tego robić jeśli nie jest to osoba, której ufa się
<e>całkowicie</e>).
</p>
@@ -604,9 +602,8 @@
<p>
Korzystanie z sshd jest możliwe tylko wtedy, gdy komputer jest połączony z
-Internetem. Połączenie nawiążemy dzięki wskazówkom spisanym, w
-rozdziale zatytułowanym <uri link="?part=1&chap=3">konfiguracja
-sieci</uri>.
+Internetem. Połączenie nawiążemy dzięki wskazówkom spisanym, w rozdziale
+zatytułowanym <uri link="?part=1&chap=3">konfiguracja sieci</uri>.
</p>
</body>
--
gentoo-commits@gentoo.org mailing list
^ permalink raw reply [flat|nested] only message in thread
only message in thread, other threads:[~2007-09-28 3:19 UTC | newest]
Thread overview: (only message) (download: mbox.gz follow: Atom feed
-- links below jump to the message on this page --
2007-09-28 3:10 [gentoo-commits] gentoo commit in xml/htdocs/doc/pl/handbook: hb-install-x86+amd64-disk.xml hb-install-x86+amd64-kernel.xml hb-install-x86+amd64-medium.xml Lukasz Damentko (rane)
This is a public inbox, see mirroring instructions
for how to clone and mirror all data and code used for this inbox